hora a Guangzhou

Lilypie Waiting to Adopt tickers

dimecres, 23 de juny del 2010

UN CONTE MÀGIC




Imagina que...en una apuesta ganaste el siguiente premio:

Tu banco te ingresa todos los días 86.400€ en tu cuenta particular a tu nombre; pero como todo premio, también exige unas condiciones:

- Primera condición. Puedes disponer de todo el dinero de la manera que tú dispongas ... pero el dinero que no utilices en el día, el banco lo retomará. Tampoco podrás utilizarlo para abrir otra cuenta o ahorrar, simplemente tienes que gastarlo. Cuando despiertes al día siguiente, el banco habrá ingresado otros 86.400€ en tu cuenta para gastarlo, y así sucesivamente.

- Segunda Condición. El banco puede cancel
ar tu premio sin previo aviso y en cualquier momento. El banco cancela la cuenta y no tienes la opción de abrir otra cuenta con ese dinero. Entonces el juego se da por terminado.
¿Tú qué harías? Comprarías todo lo que te diera la gana, no sólo para ti, sino para todos los tuyos, para las personas que quieres, ¿cierto? Incluso para gente que ni siquiera conoces, puesto que no siempre podrías gastar todo el dinero para ti, ¿verdad?.
Intentarías gastar cada céntimo que estuviera a tu disposición, ¿lógico?

Lo que no puedes imaginarte es que ese premio es una realidad.

Todos y cada uno de nosotros, al nacer, abrimos una cuenta en el banco mágico, sólo que no la vemos. Ese banco mágico es el banco del tiempo. Desde que nacemos, cada mañana ese banco nos regala 86.400 segundos de vida para vivirlo cada día. Y en la noche, cuando nos acostamos a dormir, el tiempo que no hemos utilizado en ese día, no se acumula para el día siguiente.

El tiempo que no vivimos ese día se pierde por completo, y cada mañana nuestra cuenta vuelve a llenarse.

Pero el banco puede en cualquier momento y sin previo aviso cancelar la cuenta.  Entonces, ¿qué haces con tus 86.400 segundos que recibes a diario? ¿No son más valiosos que la misma cantidad en euros?

Procura disfrutar cada segundo de tu vida, porque el tiempo se acaba más rápido de lo que crees, porque cada segundo de tu vida puede ser maravilloso, si te empeñas en ello....



PTONS,
Silvia ( que poques vegades es queda al sofà de casa...)

dilluns, 14 de juny del 2010

una per no perdre de vista!

 Un dia d'aquests em ting que dedicar a ordenar tots els post per temes....



http://avastgroup.com/

Silvia

dijous, 10 de juny del 2010

aquest americans...

Aquest Americans son la ostia, tenen unes Wepes que són una passada, àgils, i amb un número de productes per plana desorbitants. Es compra molt bé des de aqui, no hi ha problema, t'ho portan a casa per missatger. Jo he comprat varias vagades i mai he tingut ningun problema.

Os deixo aquesta plana on hi han la tira de bolsos per cotxet, a mi m'agradan tipo moxila, són mes cómodes, no?


http://www.diaperbags.com/designer-brands/ju-ju-be-diaper-bags/5354+6776+4293488304.cfm



Per cert no os perdeu aquest blog:


http://preparandoviajeachina.blogspot.com/

Ara mateix m'el guardo a la llista de indispensables.

Ptons,
Silvia

dijous, 3 de juny del 2010

les nostres estadistiques


Feu clic a les imatjes i s'amplien.




Fa molt de temps que no les poso! la primera grafica es veuen les possibles dates de tall segons els dies assignats.




aqui es veuen els dies assignats com espot veure ara està pujant una miqueta, aquesta pujada correspon a mes dies assignats per mes


ayyy! i aquesta  !!  la linea dorada es la nostra data de registre quant s'ajunti amb la blava ens assignen!!  em recorregut un bon troç del cami!! la separacio entre les  lineas ho indica.


Families fins 26 d'Abril 2006 Assignades



Acaben d’enviar ja les assignacions per les ultimes famílies assignades fins el 26 d’abril 2006.

Ens queda molt menys, ja no ho contem amb anys, sinó amb mesos el que ens resta per ser assignats.

El 2011 serà un any molt especial, tinc ganes de que passi ràpid.

Francina amb molta probabilitat ja existeix, en algun lloc de la Xina. Si contem els 9 mesos d’embaràs mes els 6 mesos que per obligació tenen que pasa avanç pugin passar a adopció internacional, amb molta probabilitat ja existeix. Ella no ho sap, hi viurà el que li toqui fins que arribem nosaltres, i la seva vida arrancarà de ple des de un altre país, amb un altre llengua, amb unes altres costums.

L’altre dia una bona amiga, mare adoptant a la Xina em comentava que la seva filla li va preguntar; -Mama: de veritat que no saps res de mi de la Xina… Però mama de veritat que no se sap res…. - i és la veritat, no sabrem res. Sols diuen on l’han trobat i la edat que té.



Ptons,

Silvia